Epidemic Illusions

یک پزشک - انسان‌شناس به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه روش‌های سلامت عمومی از مدل‌سازی اپیدمولوژیک گرفته تا مهار شیوع، به تداوم بی‌عدالتی جهانی کمک می‌کنند. یوجین ریچاردسون، یک پزشک و یک انسان‌شناس، در داستان‌های اپیدمومیک ادعا می‌کند که شیوه‌های سلامت عمومی از مدل‌سازی اپیدمولوژیک و مهار شیوع تا کلان داده و استنتاج علی، نقش اساسی در تداوم طیف وسیعی از نابرابری‌های جهانی ایفا می‌کنند. با توجه به نظریه پسااستعماری، انسان‌شناسی پزشکی و مطالعات علوم انتقادی، ریچاردسون روش‌هایی را نشان می‌دهد که در آن نظم شاخص اپیدمیولوژی توسط نظام استعماری، نژادپرست و پدرسالاری شکل می‌گیرد که در سال ۱۴۹۲ آغاز به کار کرد.

---