Reverberations

بیشتر مردم فکر می‌کنند که بیماری الزیمر همان از دست دادن حافظه است، اگر آن‌ها اصلا به آن فکر کنند. اما بیشتر مردم ترجیح می‌دهند که آن را نادیده بگیرند، با این امید که اگر به اندازه کافی آن را نادیده بگیرند، آن از بین خواهد رفت. این مسلما ماریان امید Agnew's بود، حتی بعد از اینکه تشخیص mother's را فهمید. با این حال، با تشخیص her، دنیا عوض شد مادر او یک ریاضیدان تحصیل‌کرده کوئینز و هاروارد، محقق سلاح‌های هسته‌ای در مونترال در طول جنگ جهانی دوم، یک استاد و محقق برنده جایزه به مدت پنج دهه، همسر یک استاد تاریخ، و مادر پنج فرزند از او دور شدند. برای نگه داشتن او، به یاد داشتن او پرداخت و شروع به نوشتن چیزی کرد که او دیده بود. همان‌طور که مادرش دچار توهم شده بود، همان‌طور که دچار توهم و دست‌پاچه شده بود، برایش نامه نوشت. اما پس از مرگ her، ماریان می‌خواست زمان زندگی mother's را که در آن بیماری داشت افتخار کند، اما او نمی‌خواست که بیماری بر رابطه‌اش با مادرش چیره شود. این خاطرات متحرک به غم و اندوه و خانواده، عشق و موسیقی نگاه می‌کند. این یک بازتاب در حال ظهور در تحمل عشق و خانواده است.

---