Hospice Voices

به عنوان یک داوطلب خانگی پاره‌وقت، اریک لیندنر "مراقبت همراه" را برای مردن غریبه‌ها فراهم می‌کند. این‌ها پر حرف و پر حرف، مذهبی و بی دین هستند؛ خرد شدن توسط سرطان، نارسایی قلبی، کهولت سن، کهولت سن بعضی از آن‌ها به طور شگفت آوری زندگی می‌کنند. هر چه انتظار داشتند می‌گذشت. لیندنر در بیان داستان خود، افکار، ترس‌ها، و درس‌های کسانی که در انتهای زندگی خود در مراقبت از دیگران زندگی می‌کنند را آشکار می‌کند، زیرا گزینه‌های پزشکی خود را به پایان رسانده و یا از درمان بیماری خود دست برداشته اند. در هر فصل، لیندنر نه تنها درس‌های زندگی بررسی شده در روزه‌ای آخر را نشان می‌دهد، بلکه موارد صفر در نحوه کار برای بیمارستان را نیز نشان می‌دهد که می‌تواند بسیار رضایت‌بخش باشد. از آنجا که او یک پزشک، پرستار، یا مددکار اجتماعی حرفه‌ای نیست، تنها یک داوطلب است که به ارائه یک مهلت برای ارائه دهندگان خدمات درمانی دیگر می‌پردازد، هزینه‌های او اغلب بیشتر، و با جزئیات بیشتر، برای او آشکار می‌کنند تا برای کسانی که بیشتر وقت خود را با آن‌ها می گذرانند. آن‌ها آنچه را که احساس می‌کنند درس‌های زندگی هستند و به زندگی خود و چشم‌انداز روزه‌ای آخر زندگی خود فکر می‌کنند، منتقل می‌کنند. لیندنر همه اینها را در داستان‌سرایی زنده خود ثبت می‌کند. هر کسی که فردی را که از طریق مسائل پایان زندگی، زندگی در آسایشگاه یا دیگر امکانات پایان زندگی، یا برخورد با بیماری‌های مزمن یا نهایی را می‌شناسد یا دوست دارد، در این صفحات خرد کسانی را خواهد یافت که از طریق مسائل پایان زندگی خود کار می‌کنند، با سوالات بزرگ زندگی مقابله می‌کنند، و آن‌ها را برای هر کسی که با سن و سال یا بیماری مواجه می‌شود درس می‌دهند. و کسانی که ممکن است احساس کنند مجبور به داوطلب شدن به عنوان همراه هستند، انگیزه، الهام و تشویق پیدا خواهند کرد. لیندنر، به جای اینکه زیر بار افسردگی، ترحم یا اندوه غرق شود، زندگی کسانی را که ترجیح می‌دهند حتی در زمان مرگ هم زندگی کنند، جشن می‌گیرد.

---