Never Give Up

هرگز خاطرات الهام‌بخش جنی ماهر که در سال ۲۰۰۶ فلج از خواب بیدار شد را فراموش نکنید. به عنوان یک فرد چهار اندام، بدون هیچ حمایت خانوادگی یا مکانی برای زندگی، مجبور بودم در بیمارستان / خانه سالمندان زندگی کنم. هدف من مهم نیست که چه درمانگرها به من گفتند که در یک صندلی دستی راه بروم و مستقل زندگی کنم. من از سو استفاده و سهل‌انگاری رنج می‌بردم. من با این احتمالات جنگیدم که قوی بشم من این کتاب را نوشتم نه تنها برای گفتن داستان خودم بلکه برای نشان دادن مردمی که ناامید شده‌اند، امید خود را از دست داده‌اند، یا فکر نمی‌کنند که می‌توانند یک روز دیگر آن را بسازند. این زندگی پر از موانع است. این چیزی است که آن را جالب می‌کند. اگر چه یاد گرفته‌ام، تا زمانی که به جلو حرکت می‌کردم، حتی اگر قدم‌های کوچک بود، حالم خوب بود، حتی وقتی که گاهی چند قدم به عقب برمی گشتم یا می‌افتادم، با کمک خدایان یاد گرفتم که به عقب برگردم و به حرکت ادامه دهم، و امیدوارم کسانی که این را می‌خوانند، اراده خود را در خود بیابند و تسلیم نشوند.

---