Trusting What You're Told

اگر کودکان دانشمندان کوچکی بودند که از طریق مشاهدات دست اول و ازمایشات کوچک، همانطور که عقل متعارف وجود دارد، بهتر می‌اموختند، چطور یک کودک می‌توانست کشف کند که زمین دور است هرگز فکر نمی‌کند که بهشت مکانی است که ممکن است کسی بعد از مرگ به انجا برود؟ نادیده گرفتن هر دو نظریه شناختی و عمومی درباره اینکه کودکان چگونه یاد می گیرند، «اعتماد به انچه گفته می شود» با یاداوری به یک حقیقت پایه شروع می شود: بیشتر چیزهایی که از دیگران یاد گرفتیم. کودکان زود متوجه می شوند که دیگران منبع عالی اطلاعات هستند. بنابراین انها سوال می پرسند. اما نوجوانان نیز به طرز قابل توجهی تمایز دارند وقتی که واکنش هایی را که ایجاد کرده اند را می سنجند. و اینکه چقدر به انچه به انها گفته می شود اعتماد دارند در ارزیابی انها از منبع ان تاثیر زیادی دارد. اعتماد به انچه می گویید دریچه ای به روی استدلال اخلاقی گیاهخواران مدارس ابتدایی، توانایی پیش دبستانی در تشخیص روایت تاریخی از داستان و موضع شش ساله اش در برابر جادو می گشاید: با شک و تردید، در حالی که هنوز با معجزه‌ها روبرو است. پل هریس نیز یافته‌های بین فرهنگی قابل توجهی را در میان میگذارد، مثل این که کودکان در جوامع مذهبی در مناطق روستایی امریکای مرکزی به کودکان بوستونیا شباهت دارند که بیشتر به وجود میکروب و اکسیژن اطمینان دارند تا به خدا و جان. هریس نشان می‌دهد که ما از لحاظ زیست‌شناسی طراحی شده‌ایم تا از یکدیگر یاد بگیریم، و این حرص برای توضیح تفاوت اساسی بین انسان‌ها و خاله زاده‌های نخستی‌مان است. حتی کانزی که در بین بنوبوها نبوغ دارد، هرگز از صفحه کلید خود برای پرسیدن اطلاعات استفاده نمی کند: اون فقط درخواست درمان داره "

---