Adults and Children in the Roman Empire (Routledge Revivals)

شواهد چندانی در دست نیست که ما را قادر سازد انچه را که در دوران کودکی در امپراتوری روم اتفاق افتاد، از نو بسازیم. با این حال، ما شواهد زیادی در مورد احساسات و انتظارات بزرگسالان از کودکان در طول قرن‌ها بین پایان جمهوری روم و دوران باستان داریم. توماس ویدمان با تکیه بر این شواهد، مجموعه‌ای از نگرش‌ها نسبت به کودکان را در دوره کلاسیک توصیف می‌کند و سه زمینه را که در ان فردیت بیشتر به کودکان اختصاص داده شده، مشخص می‌کند: از طریق اشتغال سیاسی؛ از طریق اموزش و پرورش؛ و برای مسیحیان، با عضویت در کلیسا در غسل تعمید. این تحولات که هم در رسوم بت‌پرستانه و هم در رسوم مسیحی صورت می‌گیرد، بازتابی است از تغییرات وسیع‌تر اجتماعی در امپراتوری روم طی چهار قرن اول مسیحیت. ارزش اشکار برای کلاسیست‌ها، بزرگسالان و کودکان در امپراتوری روم که نخستین بار در سال ۱۹۸۹ منتشر شد، برای انسان‌شناسان و همچنین کسانی که به تاریخ کلیسا و اجتماعی علاقه‌مند هستند، ضروری است.

---