Babes in Tomorrowland

با اتصال مارگارت مید به باشگاه میکی موس و رفتاری به بامبی، نیکلاس سامموند راه بازگشت به منابع اولیه قرن بیستم «کودک معمولی امریکا» را دنبال می کند. ” او ریشه های این کودک فرضی را در ارتباط بین علوم توسعه و رسانه های محبوب کشف کرد. او در این روند نشان می دهد که رابطه میان رسانه ها و کودک مدت ها همزیستی بیشتری نسبت به استدلال هایی داشته است که به وسیلۀ رسانه ها به طور غیرقابل برگشتی به شکل مورد استفاده قرار می گیرد و باعث می شود که فرد باور کند. سامموند با تمرکز بر محصولات شرکت والت دیسنی نشان داد که بدون داشتن تصویری از یک کودک عادی امریکایی و این باور که فیلم و تلویزیون به رشد ان کمک کرده یا مانع ان شده است، ممکن است دیزنی هیچگاه موقعیت بازار خود را به عنوان پاراگون سرگرمی خانوادگی نیافته باشد. در عین حال، بدون تولیدکنندگان رسانه مانند دیزنی، نمایش کودکان ایده‌ال به عنوان ازادانه در فرهنگ عامه امریکا پخش نمی‌شد. سموند به صورت زنده توضیح می دهد که چگونه اخرین تفکر در مورد رشد انسانی به عمل پرورش فرزند و چگونه مجلات و دستورالعمل های والدین کودک را به عنوان مصلحتی از فرهنگ ایده ال امریکا توصیف می کنند. او می نویسد که والت دیزنی خود به شکلی خلق شده که در ان ایده هایی که برای کودک و جامعه بهتر است در ذهن مجسم شود. کودکان با اوردن کتاب‌های تربیت کودک محبوب، نشریات دوره‌ای، تبلیغات و متون جامعه‌شناسی اصلی همراه با فیلم‌ها، برنامه‌های تلویزیونی، محصولات فرعی و روابط عمومی تولیدات والت دیزنی، کودکان در تومورولند نشان می‌دهد که کودک به عنوان قربانی بیش از حد در رسانه‌های محبوب بود.

---