The Midwife of Hope River

صدای جدید قابل‌توجه در داستان‌های آمریکایی، رمان تعالی بخشی ایجاد می‌کند که معجزه زندگی را جشن می‌گیرد. اولین رمان "ویلیام مورو پاپربک" با بازی "پتینس مورفی"، قابله "آپالاچیان" در دهه ۱۹۳۰ که با بیماری، فقر، و پیش‌داوری‌ها - و گذشته فراموش‌نشدنی خود دست و پنجه نرم می‌کرد - برای وارد کردن نور جدید و زندگی به جهانی بی‌رحم که در غیر این صورت به عنوان قابله در شرایط دشوار "آپالاچیا" در طول دوره رکود، تنها تسلی "پاسیانس مورفیت" هدیه او است: همراهی شانس از طریق مادران مادران مادران مادران مادران مادران از طریق مادران مادران مادران مادران مادران مادران مادران مادران مادران مادران مادران مادران مادران مادران مادران مادران مادران مادران از طریق مادران از طریق چالش‌های از طریق مادران از طریق چالش‌های از طریق چالش‌های از طریق چالش‌های از طریق چالش‌های. او تازه از همان ابتدا کارهایی را انجام می‌دهد که هیچ‌کس دیگری نمی‌خواهد: آن‌هایی که بیش از همه به آن‌ها نیاز دارند - و احتمالا کم‌تر از همه پول می‌دهند. صبر مایل به انجام کاری است که برای برآورده کردن خواسته‌های ذهن او لازم است، اما شروع یک عمل مامایی به معنای جلب اعتماد است، و اسرار بیمار برای اجازه دادن به هر کسی بسیار شکننده است. زن میانی رود امید با اصالت شکست می‌خورد چون صبر با شرایط ظاهرا غیرقابل عبوری مواجه است: بیماری، فقر، و تعصبات در هر سو تهدید می‌شوند. از معادن خطرناک ویرجینیای غربی گرفته تا توجه هراسناک کلوکس کلان، بیماری باید تلاش کند که نور و زندگی جدیدی به جهانی غیر از این وارد کند.

---