The Deep Places

در این خاطرات حساس و روشنگر، مقاله‌نویس نیویورک‌تایمز داستان مبارزه پنج ساله خود را با بیماری که به طور رسمی وجود ندارد، بررسی محدودیت‌های پزشکی مدرن، داستان‌هایی که ما به طور غیر منتظره به آن‌ها برخورد می‌کنیم، و رازهایی که تنها درد و رنج آشکار می‌کند، بیان می‌کند. در تابستان ۲۰۱۵، راس دوئه خانواده خود را با دو دختر جوان و یک همسر باردار از واشنگتن دی. یک خانه روستایی را در یک خانه زیبا و زیبا در یک شهر زیبا و زیبا یافت که او یک بیماری مرموز و ویرانگر به دست آورد. او را بی‌خواب، فلج، از درد، از درد، رها کرد. پس از ماه‌ها دیدن پزشکان و فرو رفتن عمیق‌تر در جهنم فیزیکی، او کشف کرد که بیماری دارد که طبق تعاریف مرکز کنترل بیماری‌ها در واقع وجود ندارد: شکل مزمن بیماری Lyme، یک وضعیت شدیدا رقابتی که زندگی ده‌ها هزار نفر را نابود می‌کند اما هیچ شناخت رسمی و درمان تایید شده پزشکی ندارد. از یک خانه رویایی روستایی که در حال حاضر مانند یک زندان به نظر می‌رسد، جستجوی "دولیت" برای کمک، او را از نقشه پزشکی رسمی، به منطقه‌ای می‌برد که در آن جناح‌ها و توطئه‌ها فراوانند و بیماران مجبور به کنترل رفتار خود و آزمایش بر روی خودشان می‌شوند. او به آرامی، برخلاف غرایز و فرضیات خود، متوجه می‌شود که بسیاری از بدبینی‌ها و موجودات عجیب و غریب درست می‌گویند، که بسیاری از "خودبیمارانگاری" های فرضی قربانیان یک موسسه پزشکی بی‌تفاوت هستند، و تمام انواع تجارب و الهامات غیر منتظره در زیر سطح زندگی عادی، در مکان‌های زیر آن پنهان شده‌اند. مکان‌های عمیق داستانی است درباره اینکه چه اتفاقی می‌افتد وقتی که شما به شدت بیمار هستید و متوجه می‌شوید که حتی پزشکانی که مایل به درمان شما هستند تنها می‌توانند این کار را انجام دهند. در طول این مسیر، دوآن مبارزه خود را برای بازگشت به سلامتی با لطافت طبع و صراحت توصیف می‌کند، و بیماری را به عنوان وحشتناک‌ترین هدیه به تصویر می‌کشد. این به شما یاد می‌دهد که لطف زندگی عادی را با دور کردن آن زندگی از خود درک کنید. آن غرابت عمیق جهان، احتمال اینکه مردم معقول ممکن است اشتباه کنند و ضرورت فهمیدن چیزها برای خودتان را آشکار می‌کند. و روز به روز وحشتناکی ثابت می‌کند که تو از آن چیزی که تصورش را کرده‌ای قوی‌تر هستی، و حتی در اعماق وجود همیشه امید وجود دارد.

---