Pretty Sane

همیشه می‌دانستم که من تا اندازه‌ای متفاوت هستم بدون اینکه بدانم دقیقا چه طور. اولین حافظه من برای تولد سومین سالروز تولد من است. یک روز در آن زمان من به تصویری از یک گوزن نگاه می‌کنم که به سمت من بر می‌گردد. یک بالش با یک طاووس روی آن است و مستقیم به طرف من می‌آید. زنی در نقاشی سرش را به طرف من برمی گرداند تا به من نگاه کند، چشم‌هایش به من خیره شده‌اند تا اینکه از اتاق بیرون دویدم و از اتاق بیرون دویدم. مهم نیست که من کجا در خانه هستم، خانه پدر بزرگم یا عکس‌ها و نقاشی‌های او نا تی ام به این طرف و آن طرف می‌روند و بعد به محض اینکه بخواهم به کسی نشان بدهم خودشان را جا به جا می‌کنند. هر وقت که یک عکس خودش را به تلویزیون تبدیل می‌کند، یک فرد بزرگ‌سال را با دست می‌کشم تا نقاشی جادویی را به آن‌ها نشان دهم، اما وقتی موفق به اجرای آن نمی‌شوم، مثل یک دروغگو به نظر می‌رسم. بالاخره یکی از آن‌ها را دستگیر کردم. من و مادربزرگم، جان، جلوی نقاشی گوزن ایستاده‌ایم در حالی که او سرش را تکان می‌دهد و به آرامی به جلو خم می‌شود. " گوزن‌ها حرکت نمی‌کنند، نیکولا؛ او به من می‌گوید: " این فقط تخیل شماست." . بعدی، صداها رو بگیر

---