Communist Daze

به "گرادیشتی" خوش آمدید. روستای شوروی در ساختمان‌های خاکستری و حصارهای در حال ویرانی، خانه‌ای برای یک مزرعه بزرگ و جمعی و به عجیب و غریب‌ترین شخصیت‌های ممکن. به مدت سه سال در دهه ۱۹۶۰، ولادیمیر تسسیس - یک پزشک غیرقابل‌اعتماد شوروی و یک دلقک غیرقابل سرکوب - در روستایی مستقر شده بود که رانندگان تراکتور مسابقه بطری‌های ودکا را برای ورزش به یکدیگر پرتاب می‌کردند؛ جایی که کشاورزان و اهالی شهر مخفیانه دست به تمسخر می‌زدند و سعی می‌کردند شیوه زندگی کمونیستی را تحمل کنند. جایی که شیر برای کودکان، آب جاری و برق کافی کمیاب بود. جایی که smallest کوچک و رنگارنگ از آن بیشتر می‌شد. و در آنجا یکی از رهبران حزب کمونیست که به جبر و اختیار عاشق شده بود به سرنوشتی فراموش نشدنی و دلسرد کننده دچار شد. از تعقیب دیوانه‌وار مرغ‌های سوسیالیست محروم از کلسیم گرفته تا پدری که زانو زده و به مقامات شوروی التماس می‌کند تا آنتی‌بیوتیک برای کودک در حال مرگ خود به دست آورد، داستان‌های ولادیمیرز درباره غورشتی فراموش‌نشدنی هستند. برخی اوقات، که اغلب عصبی و در حال حرکت هستند، و همیشه نگاه جالب توجه و جالب توجهی به زندگی روستایی در دوران حکومت شوروی سابق دارند، به عنوان نمونه‌ای جدی از نارسایی‌های وحشتناک نظام پزشکی سوسیالیستی بسیار مورد ستایش آن به شمار می‌روند.

---