When My World Was Very Small

روت راکوف در گردباد زندگی با سه پسر جوان، یکی از اعضای فعال جامعه درهم گره خورده‌اش، احساس می‌کرد که کنترل کامل بر دنیای پهناور خود را در دست دارد. اما وقتی ماموگرام معمولی یک تومور را نشان داد، آن دنیا به سرعت به اندازه یک پستان کوچک شد. و بنابراین سفر نمونه‌برداری، جراحی، شیمی‌درمانی، همه همراه با امواج جزر و مد اضطراب و اندوه را آغاز می‌کند: چگونه به کودکان بگوییم؟ آیا او باید در نظر بگیرد که یک سینه سالم برداشته شود، در صورتی که سرطان عود کند؟ غذای حاضری تا حالا مزه خوبی داشته باشه؟ در میان تمام نگرانی‌ها و تغییرات، برای یک شبکه خانوادگی و دوستانی که تلاش می‌کنند کمک کنند و حمایت کنند، برای آسایش و شادی، حتی با وجود این که همه برای زندگی عادی و قدیمی روزانه مشتاق هستند، قدردانی فراوانی وجود دارد. روت راکوف از طریق داستان‌ها، اعترافات و داستان‌ها نشان می‌دهد که وقتی سرطان در این حزب بدون دعوت ظاهر می‌شود چه چیزی در خطر است. درد جسمی و روحی ناشی از مقابله با این بیماری و یا اثرات سمی که برای مبارزه با آن به کار می‌رود، هیچ یک از این موارد را نمی توان نادیده گرفت. اما برای Rakoff، زندگی بدون خنده ارزش زندگی کردن ندارد. برازن و رث به ما می‌گویند که جوراب‌ها، صرف‌نظر از اینکه چقدر لوکس باشند، یک موجود سرطانی نیستند. این که هیچ کدام از جادوگرها با تکان دادن کریستال نمی‌توانند قدرت شفابخش غذای خوب، دوستان خوب و یک شب خشن در شهر را شکست دهند. و این فقط به خاطر این است که شما سرطان دارید، شما نباید فرد بهتری باشید. خیلی بیشتر از فقط شمارش دوباره بیماری و بهبودی، وقتی که دنیای من خیلی کوچک بود، یک خاطره صمیمی، رنگارنگ و یک نوع زندگی است که زندگی، عشق و خانواده را جشن می‌گیرد.

---