Bellevue

از یک مورخ برنده جایزه پولیتزر، تاریخچه پر سر و صدایی از بیمارستان عمومی نمادین نیویورک به دست می‌آید که رشد آشفته داروهای آمریکایی را نشان می‌دهد. بیمارستان بلویو، در سمت شرقی سیتی نیویورک، مکانی رنگارنگ و ترسناک را در تصور عموم اشغال کرده‌است: کمینگاه قربانیان جرم و جنایت درهم شکسته، بیماری‌های روانی، بیماری‌های گوناگون، دیوانگان، و مبتلایان به بیماری‌های عجیب و غریب. در طی دو قرن و نیم خدمت، به ندرت یک بیماری همه‌گیر، یک فاجعه اجتماعی، یا پیشرفت علمی پیشگامانه وجود داشت که بل‌وو را تحت‌تاثیر قرار ندهد. دیوید آشینسکی، که آخرین کتابش، فلج‌اطفال: یک داستان آمریکایی، جایزه پولیتزر را دریافت کرد، تاریخ قدیمی‌ترین بیمارستان آمریکایی را شرح می‌دهد و در این راه نیز ظهور نیویورک را به شهر برجسته ملی، مسیر طب آمریکایی را از قصابی و قصابی به یک تلاش حرفه‌ای و علمی، و رشد یک موسسه مدنی نشان می‌دهد. بلویو امروزه از اصل خود در سال ۱۷۳۸ به عنوان یک بیمارستان بزرگ و بزرگ، یک بیمارستان عمومی مورد احترام است که مراقبت درجه یک را برای هر کسی که به آن نیاز دارد، به ارمغان می‌آورد. این بیمارستان با جمعیت متنوع، بیمار و معترض خود، یک آزمایشگاه طبیعی برای نخستین تحقیقات بالینی ملی بود. این مرکز ده‌ها هزار سرباز جنگ داخلی را درمان کرد، اولین سپاه آمبولانس غیرنظامی و اولین دانشکده پرستاری زنان را راه‌اندازی کرد، پیشگام عکاسی پزشکی و درمان روانی شد، و شهر نیویورک را به تاسیس اولین هیات رسمی بهداشت کشور ترغیب کرد. با پیشرفت تکنولوژی پزشکی، بیمارستان‌های "داوطلبانه" شروع به جستجوی بیمارانی کردند که مایل به پرداخت هزینه‌های درمانی خود بودند. دهه‌های آخر قرن بیستم، جرایم شایع، اعتیاد به مواد مخدر، و بی‌خانمانی را برای مشکلات شهرهای در حال کش‌مکش ملی که بقای بیمارستان عمومی را زیر سوال می‌برد، به ارمغان آورد. جالب است، صفحه به صفحه، جذاب است، بلویو تاریخ ضروری آمریکا است.

---