Well of Lies

این داستان نظامی است که به کلی، تقریبا در همه سطوح، با اثری شوم، با شکست مواجه شد. مردم مردند، صدها نفر دیگر هم مریض شدند و برای چند روز، هیچ‌کس نمی‌دانست چه اتفاقی دارد می‌افتد، یا چرا. شایعاتی در مورد آب وجود داشت، اما کمیسیون خدمات عمومی با صراحت به مسافران اطمینان داد که آب خوب است. که باعث شد بازرسان بفهمند که آیا مشکل غذاهای آلوده است یا چیز دیگری. کالین پرکل یکی از اولین گزارشگرانی بود که با والکرتون ملاقات کرد وقتی که سرانجام خبر مسموم شدن آب به گوش رسید. پرکل با استفاده از مصاحبه‌هایی که انجام داد و شهادت داده‌شده به استعلام والکرتون، یک گزارش معتبر و جامع از این تراژدی را کنار هم قرار داده‌است. او این داستان را از نقطه‌نظر مردمی که در آن زندگی می‌کردند، تعریف می‌کند. او نشان می‌دهد که چگونه فضایل یک شهر کوچک نزدیکی، وفاداری، سنت و حس اجتماع آن به این فاجعه کمک کرده‌است. او نشان می‌دهد که چگونه دو برادر به نام‌های "استن" و "فرانک کویبل"، علی‌رغم محدودیت‌های خود، از این فضایل حمایت کرده‌اند. او شرح روزانه خود این بیماری همه‌گیر، لحظات قهرمانی و عقل سلیم، و نمونه‌های ناشایستگی، کوری عاری از اراده، و حماقت محض را شرح می‌دهد. چند قهرمان هم پیدا می‌شوند: پزشک اطفال که آن قدر متفکر و نگران بود که بتواند زنگ خطر را به صدا درآورد؛ مامور تحقیق که با تب و تاب تمام در تعطیلات آخر هفته کار می‌کرد تا منبع سم را پیدا کند. حتی شاید خبرنگار ایستگاه رادیویی محلی که مشاوره آب جوش را پخش می‌کرد. نه سیاستمداران در هیچ سطحی و نه بوروکرات‌ها در وزارت محیط‌زیست و وزارت بهداشت خیلی خوب بیرون نمی‌آیند. اما کالین پرکل هرگز این واقعیت را که این داستان درباره مردم واقعی است را فراموش نمی‌کند. و شرح او از آنچه که اتفاق افتاد همیشه در زمینه زندگی پیچیده مردمی که از طریق آن زندگی می‌کردند، تنظیم شده‌است. توی این داستان هیچ villains ای وجود نداره، اما فقط یه انسان معیوب. این یک گزارش عالی است. با فاجعه‌ای سر و کار دارد که ممکن است اتفاق بیفتد و ممکن است دوباره در هر جامعه‌ای در کانادا رخ دهد.

---