A Stitch of Time

لورن مارکز بیست و هفت سالش بود که یک لخته خون در مغزش پاره‌شده و او را برای زندگی خود رها کرده بود. او خیلی زود در بیمارستانی با کمبودهای جدی در توانایی خواندن، صحبت کردن و نوشتن و یک تشخیص نا آشنا: زبان‌پریشی از خواب بیدار شد. این خبر می‌تواند برای هر کسی تکان‌دهنده باشد، اما لورن یک خواننده حریص، یک بازیگر، کارگردان، نمایشنامه‌نویس، و پی‌گیری مدرک دکترای خود بود. در هر دوره دیگری از زندگی او، این تشخیص یک ضربه مخرب بود. اما بیدار شد. .. .. متفاوت. او به خانه دوران کودکی‌اش برگشت تا بهبود یابد، با یک تکگویی آرام درونی دست و پنجه نرم می‌کرد و حس خود را از دست می‌داد. اندکی پس از آن، لورن دفتر خاطرات سال بعد از جدایی خود را آغاز کرد. بخش کوچکی از زمان، نتیجه جالب توجهی است، مطالعه موردی مانند پرونده اولیور ساکس در مورد مغز که به آرامی خود را کنار هم چیده و تحقیقات بالینی که با نوشته‌های داستانی و واقعی لورنز که پیشرفت او را نشان می‌داد، گره خورده‌است. او که بین شیفتگی و ناامیدی جایگزین است، بسیاری از چیزهایی را که ما بدیهی می‌دانیم، دوباره یاد می‌گیرد و تجربه می‌کند. بخشی از زمان که بسیار قدرتمند و فردی است، سفری فراموش‌نشدنی برای خود - اکتشافی، تاب آوری و امید است.

---