Frontier Medicine

دیوید دری، یکی از مورخان برجسته اجتماعی، در کتاب جدیدش به ما یک گزارش جالب و آموزنده از طب مرزی آمریکا از گذشته هند تا آغاز جنگ جهانی دوم می‌دهد، در حالی که مرز به طور پیوسته از ساحل اقیانوس اطلس به اقیانوس آرام در غرب حرکت می‌کند. او با ورود اولیه به سواحل ما شروع می‌کند و توضیح می‌دهد که چگونه مهارت‌های پزشکی که در اروپا آموزش‌دیده اند و دانش به خوبی توسعه‌یافته هندی‌ها از درمان‌های گیاهی محلی و درمان روانی پایه و اساس داروهای اولیه آمریکایی را تشکیل داده‌اند. ما سپس از یک اقامتگاه سفید در غرب پیروی می‌کنیم، و یاد می‌گیریم که چگونه، در دهه ۱۷۲۰، هفتاد و پنج سال قبل از آزمایش‌ها ادوارد جنر در مورد واکسن آبله، یک پزشک بوستون از یک برده آفریقایی آموخت که چگونه در برابر این بیماری واکسینه شود؛ چگونه در سال ۱۸۰۹ یک پزشک اهل کنتاکی اولین عمل جراحی موفق شکمی را انجام داد؛ چگونه در حدود سال ۱۸۲۰ یک دکتر میسوری متوجه شد که گنه‌گنه هم می‌تواند از درمان مالاریا جلوگیری کند و هم ثروت زیادی از قرص‌های خلق‌شده بدست آورد. دری با استفاده از خاطرات روزانه، مجلات، روزنامه‌ها، نامه‌ها، آگهی‌های تبلیغاتی، مدارک پزشکی، و نوشته‌های داروشناسی، گزارش‌های دست‌اول از معالجات هندی به ما می‌دهد؛ مردان زیرک و self کوهستانی بودند؛ درمان‌های خانگی که ساکنان آن را از میان دشت‌ها حمل می‌کردند؛ یک "HMO" اولیه که توسط دامداران وایومینگ و گاوچران‌ها برای تامین مراقبت‌های پزشکی تشکیل شده‌بود؛ نقش ضروری پزشکان و ماماهای روستایی؛ ثروت‌هایی که از داروهای اختراع شده و داروهای مسکن بدست می‌آید؛ سهم پزشکی ارتش؛ herbalists چینی تشکیل انجمن پزشکی آمریکا؛ اولین دکترهای سیاه‌پوست، نخستین پزشکان زن؛ و در نهایت در اوایل قرن بیستم به یک رویکرد علمی رسمی به پزشکی تبدیل شد که تا دوران پس از جنگ بیشتر روش‌های عملی آزمون و خطا را که در مرکز پزشکی مرزی قرار داشتند، حذف کرد. یک نمای جالب و سرگرم‌کننده از پیچیدگی، انرژی و ابتکار روش‌هایی که در آن‌ها اجداد ما آموزش دیدند و اینکه چگونه سیستم پزشکی ما به وجود آمد.

---