Nacjonalizm bez narodów. Nacjonalizm w koncepcjach anglosaskich nauk społecznych

افزودن به بوکمارک اشتراک گذاری 0 دیدگاه کاربران 5 (0)

مشارکت: عنوان و توضیح کوتاه هر کتاب را ترجمه کنید این ترجمه بعد از تایید با نام شما در سایت نمایش داده خواهد شد.

ترجمه این کتاب مشاهده همه کتاب های ترجمه نشده

از خودتان درباره کتاب توضیح کوتاهی بنویسید

Krzysztof Jaskułowski postawił sobie za cel nie tyle napisanie jeszcze jednej pracy na temat nacjonalizmu, ile swoiste „uporządkowanie” - ku pożytkowi polskojęzycznego czytelnika – koncepcji teoretycznych już na ten temat powstałych.W potocznym odbiorze bowiem nacjonalizm jest współcześnie – powiada Jaskułowski – zjawiskiem przede wszystkim źle rozumianym. Uważa się go zazwyczaj za swoistą patologię życia społecznego: zaburzenie „normalnego” życia politycznego, zjawisko co najmniej in potentia krwawe, bo silnie podszyte ksenofobią, agresją i nietoleracją wobec Innych, którymi z definicji są wszyscy nienależący do danego Narodu. U korzeni owego niepoprawnego rozumienia leży aprioryczne założenie – którego przyjęcie jest największym, jak dotychczas, sukcesem nacjonalizmu – że sam „naród” jest bytem nie tylko jak najbardziej realnym, ale i oczywistym: udowadnianie jego istnienia jest zbędne. Co więcej, poszczególne narody są – wedle tegoż implicytnego założenia – realnościami homogenicznymi, o wyraźnych granicach, łatwo odróżnialnymi i głęboko zakorzenionymi w historii.

Ze wszystkimi tymi doktrynalnymi de facto uproszczeniami polemizuje Jaskułowski niejako mimochodem, po prostu przedstawiając najważniejsze teorie nacjonalizmów (podkreśla ich liczbę mnogą) sformułowane bądź funkcjonujące w anglojęzycznym uniwersum nauk społecznych. Autor podkreśla, że nie analizuje bynajmniej wszystkich teorii tam napotkanych, ale jedynie te najważniejsze, już niejako „klasyczne”, które – na podobieństwo kamienia rzuconego w sadzawkę – wywołały falę naukowych dyskusji i owocowały nowymi pracami.

Wprawdzie Jaskułowski założył, że analizować będzie jedynie prace najnowsze, napisane po roku 1983, to przecież data ta nie jest dla niego ściśle wyznaczoną granicą, a jedynie pewnym punktem orientacyjnym, do którego – nim od niego wyruszy – najpierw dochodzi (pierwsza z trzech części książki przedstawia najważniejsze prace powstałe w wieku XIX i na początku XX). Jest to podejście o tyle cenne, że systematyzuje późniejsze rozważania, a trzeba sobie zdawać sprawę, że praca Jaskułowskiego dla bardzo wielu badaczy – historyków, politologów, socjologów czy antropologów kultury – będzie swoistym przewodnikiem po interesującej ich literaturze. Dodajmy – przewodnikiem bardzo dobrym.

لغو