The Boy Who Felt Too Much

یک فروشنده بین‌المللی، داستان پشت نظریه رشد هنری مارکرام در مورد اوتیسم، و اینکه چگونه عشق غیر مشروط یک خانواده به یک تحول انگاره علمی، هنری مارکرام پیوند یافته‌است، الون ماسک علوم اعصاب است، مردی که پشت پروژه میلیارد دلاری مغز آبی قرار دارد تا یک مدل ابرکامپیوتر از مغز بسازد. او هدف رمزگشایی تمام اختلالات ذهن در یک نسل را تعیین کرده‌است. این جستجو برای اون شخصی - ه نیروی محرک پشت جاه‌طلبی بزرگ او پسر کای است که اوتیسم دارد. افزایش کای، هنری مارکرام را مجبور کرد تا هر آنچه را که فکر می‌کرد در مورد علوم اعصاب می‌داند، زیر سوال ببرد، و سپس الهام‌بخش تحقیقات پیشگامانه او شد که خرد متعارف در مورد اوتیسم را تحت‌تاثیر قرار می‌داد، که در نظریه معروف او در سندرم جهانی عصبی بیان شد. وقتی بیماری کای برای اولین بار تشخیص داده شد، پدرش با مطالعات و متخصصان مشورت کرد. او تقریبا به اندازه هر کسی در مورد مغز انسان می‌دانست اما هنوز به اندازه هر پدر و مادری که با این وضعیت در فرزندش مواجه می‌شد احساس درماندگی می‌کرد. علاوه بر این، اجماع علمی مبنی بر اینکه اوتیسم یک نقص همدردی است، با تجربه مارکرام از پسرش هماهنگ نبود. او متقاعد شد که این اختلال، که ۶۵۷ درصد افزایش در تشخیص را در طول دهه گذشته دیده‌است، اساسا سو تعبیر شده‌است. او با استفاده از تحقیقات جهانی خود برای حل این مشکل، یک تئوری جدید و رادیکال از اختلال ارائه کرد: افرادی مانند کای احساس خیلی کمی ندارند؛ اونها خیلی احساس خوبی دارند. حواس آن‌ها برای این دنیا خیلی حساس است.

---