Copy Cat Kids?

کمیسیون تلویزیون مستقل (ITC) تعداد زیادی شکایت از بینندگان دریافت می کند که کودکان و جوانان ممکن است به طور کامل تحت تاثیر اقدامات یا ایده های نامطلوب در تبلیغات تلویزیونی قرار گیرند. این امر هم به تقلید مستقیم، هم به کپی کردن رفتار یا اقدامات خطرناک یا ضد اجتماعی، و هم به تقلید کلی تر، تشویق یا تایید رفتارهای منفی و خود ویرانگر. با اینکه اکثر مواردی که به مرکز اموزش های صنعتی ارجاع شده اند، تشخیص داده می شود که نیازی به مداخله نیست، شواهد متقاعد کننده ای وجود دارد که حداقل در بعضی شرایط، ضرر به بار خواهد امد. یک مثال مشهور، تبلیغ پرتقال تانگو از سال ۱۹۹۲ بود. این نشان دهنده یک شخصیت جینی است که به جوانان برای نشان دادن شور نوشیدن تانگو سیلی می زند. ITC این تبلیغ را زمانی ممنوع کرد که شواهدی مبنی بر تمایل زمین بازی برای کپی کردن این عمل منجر به موارد پرده گوش سوراخ شده شد. ITC می‌خواست تحقیقی را که برای اطمینان از اینکه تصمیمات ان در پذیرش اگهی‌های تبلیغاتی بر اساس درک کافی از اینکه چه عوامل یا عناصر تبلیغات تلویزیونی ممکن است بر کودکان یا جوانان به شدت تاثیر بگذارد، انجام دهد. برای مثال، ایا انیمیشن، فانتزی یا شوخی تاثیر کمتری از واقعیت گریتی دارند؟ ایا تبلیغات تاثیر بیشتری نسبت به برنامه‌هایی که ممکن است رفتار مشابهی داشته باشند، دارند؟ در مورد موزیک ویدئوها چطور؟ ویدئو هایی که از برخی جهات شبیه به تبلیغات هستند، مانند تکرار، کوتاه و متمرکز و اغلب با ارزش های تولیدی بالا، چطور؟

---