Antipsychiatry

بیش از پنجاه سال پیش، توماس سازاز نشان داد که مفهوم بیماری روانی یک بیماری ذهنی، یک استعاره، یک افسانه است. بیماری، از نظر پزشکی، تنها بر بدن تاثیر می‌گذارد. او همچنین نشان داد که تعهد مدنی و دفاع جنون آمیز، شیوه‌های پارادایمی روان‌پزشکی، با ارزش‌های سیاسی مسئولیت شخصی و آزادی فردی ناسازگار هستند. رد انتقاد سازاز موسسه روان‌پزشکی هیچ خطری برای کار او ایجاد نکرد: دفاع از اجبار و عذر و بهانه‌های آن به عنوان "درمان" از استدلال او در مورد ماهیت استعاری بیماری‌های روانی و بی‌اخلاقی آشکار کنترل روانی بی‌رحمانه که خود را به شکل مراقبت پزشکی انسانی نشان می‌داد، حمایت کرد. در اواخر دهه ۱۹۶۰، آغاز به کار به اصطلاح جنبش ضد روان‌پزشکی، تلاش سازاز را برای ارائه یک نقد مفهومی و سیاسی دقیق از هویت پزشکی روان‌پزشکی و اجبار و عذر و بهانه‌های روان‌پزشکی برانگیخت. که توسط روان‌پزشک اسکاتلندی، آر. به همین دلیل، سازازز آن را رد کرد و همچنان به طرد، روان‌پزشکی و ضد روان‌پزشکی با همان قدرت ادامه می‌دهد. او کار خود را تحت عنوان خیانت ضد روان‌پزشکی قرار می‌دهد و آن را به همان اندازه که با اطمینان و به طور موثر تحت عنوان روان‌پزشکی دسته‌بندی می‌کند، نفی می‌کند. در آنتی روان‌پزشکی: کوکری اسکورد، شازز با قدرت استدلال می‌کند که نوشته‌های او نه به روان‌پزشکی تعلق دارند و نه به ضد روان‌پزشکی. آن‌ها ریشه در تحلیل مفهومی، انتقاد اجتماعی - سیاسی و حس مشترک دارند.

---