Loving, Supporting, and Caring for the Cancer Patient

حداقل یک‌بار در زندگی کسی به شما خواهد گفت، "من سرطان دارم"، و وقتی او این سه کلمه را می‌گوید، شما ممکن است با یک پاسخ دست و پنجه نرم کنید. اگر یک فرد یا دوست عزیز شما را از تشخیص سرطان مطلع نکرده باشد، تنها زمان لازم است تا آن‌ها این کار را بکنند. هر ساله چهارده میلیون نفر در سراسر جهان یاد می‌گیرند که با این بیماری شوم زندگی می‌کنند یا ممکن است بمیرند. عدم قطعیت سرطان باعث اضطراب در کسانی می‌شود که تشخیص داده می‌شوند و احساس عدم کفایت در عزیزان و دوستانی که می‌خواهند کمک کنند. وقتی کسی می‌گوید "من سرطان دارم"، شما چه خواهید گفت؟ از همه مهم‌تر، چه خواهید کرد؟ در عشق، حمایت و مراقبت از بیمار سرطانی، خوانندگان راه‌های خاصی برای فراتر رفتن از پاسخ "من خیلی متاسفم" و رفتارهای عملی یاد می‌گیرند که سفر یک یا چند دوست را تسهیل می‌کند. آن‌ها از ویژه بودن بلافاصله پس از تشخیص تا افتخار به یک یا چند دوست محبوب خود در لحظه عبور متفاوت هستند. براساس سفر سرطان خود استن گولدبرگ، سی سال مشاوره و مربیگری افراد مبتلا به سرطان و عزیزانشان، و به عنوان یک داوطلب کنار تخت در چهار بیمارستان در طول هشت سال، این کتاب مملو از گزارش‌های تلخ از مشتریان و بیماران، بازتاب‌های شخصی، و داستان‌های قدیمی پر از خرد بی‌پایان است.

---