Are You There God? It's Me, Margaret

رمان محبوب دوران کودکی نویسنده که «نام ان مدت طولانی با داستان‌های جوانان بالغ مترادف بوده است» (لوس انجلس تایمز). ایا تو خدایی؟ این من مارگارت هستم خیلی خاص است. ” امی پولر (کرکس) «نسل دختران نوجوان با خواندن داستان‌های انگست نوجوان که توسط نویسنده محبوب جودی بلومه گفته شده است بزرگ شده‌اند. مارگارت ”، مشایی، حدود دوازده ساله، به تازگی از نیویورک به حومه شهر نقل مکان کرده است و مشتاق است با دوستان جدیدش هم جا شود. وقتی از او خواسته می‌شود که به یک کلوپ مخفی برود، شانس ان را می‌اورد. اما وقتی دخترها شروع به صحبت درباره پسرها، سوتین‌ها می‌کنند و اولین دوره‌های مدرسه را می‌بینند، مارگارت فکر می‌کند که ایا طبیعی است یا نه. چیزهایی در مورد بزرگ شدن وجود دارد که صحبت کردن درباره انها برای او حتی با دوستانش دشوار است. مارگارت خوش شانس بود که با فرد دیگری راز دل گفتن داشت. . کسی که همیشه گوش میده. اولین کتاب‌های جودی بلام که می‌خواندم. . که به عنوان یک مقدمه برای خودم. ” جان گرین در نیویورک تایمز نقل قول کرده است: «به جودی بلومه اشاره کنید به تقریبا هر زن زیر سن و سال و احتمالا به این واکنش: صورتش برق می‌زند، و به خود کودکی‌اش برمی‌گردد که با کتابی که می‌داند مستقیما با نگرانی‌هایش درباره‌ی روابط، تصویر و اندازه‌گیری حرف می‌زند. ” NPR «طرفداران، خوانندگان، کتاب فروشان حتی سایر نویسندگان و افراد مشهور اغلب با دیدن [Judy Blume] به گریه می‌افتند، و به این حقیقت که کتاب‌هایی مانند «همیشه . . ” و " خدایا، اونجایی؟ این من هستم، مارگارت» ان‌ها را در زمان نوجوانی به دست اورد؛ به ان ها در مورد روابط جنسی, عشق و دوستی اموزش داد. و اولین نگاه ان‌ها را به دوران بزرگسالی انداخت. ” نیویورک تایمز نوشته بود بلومه اولین نویسندهای نبود که زندگی داخلی دختران جوان را مشروعیت بخشید و جشن گرفت. . . . اما اثر بلومه نسبت به اثار پیشینیان و هم‌سالان خود تاثیر بیشتری دارد. ” نیویورکر «این داستان‌ها متعلق به زنان جوان است. زن های جوان واقعی. ” دیابلو کودی، هفته نامه سرگرمی

---