Children and Family in Late Antique Egyptian Monasticism

این اولین مطالعه‌ای است که در مورد کودکان در یکی از زادگاههایی که در اوایل مسیحیت، مصر، بوجود امده است انجام میشود. صومعه‌های دوران باستان فرزندان خود را بزرگ می‌کردند، به انان اموزش می‌دادند و انتظار داشتند که انان همچنان به سوی اینده پیش روند. کودکان در صومعه‌ها در یک فضای کوچک وجود داشتند، که همزمان در برابر هوس‌ها و سوء استفاده‌های بزرگسالان اسیب پذیر بودند و همچنین به عنوان اعجوبه بالقوه اینده شناخته می‌شدند. کارولین تی شرودر به بررسی منابع متنوع - نامه ها، قوانین، زندگی قدیسین، هنر و شواهد مستند - برای بررسی این تناقضها میپردازد. با این کار، او نشان می دهد که صومعه های مصر در دوران باستان چگونه یک تداوم میان نسلی از سرمایه اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی ایجاد کردند در حالی که ادعاهای خانواده سنتی را در مورد این شکل های تداوم اجتماعی با چالش مطابقت می داد.

---