The Doll

در این رمان اتوبیوگرافی اسماعیل کادیس، نویسنده و شاعر نامدار البانی، رابطۀ خود با مادر خود را در روایت‌هایی از خانه، خانواده، ارمانهای خلاقانه و ازادی شخصی و سیاسی مورد بررسی قرار داده است. خانه‌هایی مانند خانه‌های ما به نظر می‌رسید با هدف حفظ سردی و سوءتفاهم برای همیشه ساخته شده است. ” در خانه سنگی بزرگ پدرش با اتاق های مخفی و حتی سیاه چال با مادرش در مرکز دنیایش بزرگ می شود. او که همچون عروسک کاغذی شکننده است، با مادر شوهر تنگ و باهوش خود که همچون زنان با سنی خاص، هرگز پا از استانه در نمی گذارد تا خانه اش را ترک کند، مخالف است. اسماعیل جوان، درک اشک های مادر را دشوار می یابد؛ اگرچه او می تواند بی حوصلگی او را درک کند. به او گفت که خودش دلیل این کار را با جمله‌ای بیان می‌کند که بچه را می‌ترساند و به خود می‌گیرد: «خانه مرا می‌خورد! اسماعیل ” جهان خود را می کاود و مادر او از پسر خردسالش می ترسد. او از کلماتی که نمی فهمد استفاده می کند، اشعار افراطی می نویسد، خیلی زود عاشق می شود و به نظر می رسد از همه چیزهایی که به ان اعتقاد دارد دست بردارد. می‌ترسد که وقتی یک نویسنده مشهور می‌شود، او را با یک مادر برتر دیگر عوض کند. عروسک، رمانی لطیف و بی‌سلاح از شخصیت‌های زندگی‌نامه‌ای است که در ان به کاوش ارزوهای خلاق کاظم و پیوندهای گره‌خورده ان با خانه کودکانه‌اش و جایگاه ناچیز مادرش می‌پردازیم.

---