Big Pharma

سال گذشته، صنعت داروسازی بیش از ۳۰۰ میلیارد فروش داشت. واضح است که همه ما به طریقی پرداخت می‌کنیم، چه از طریق خرید دارو به طور مستقیم و چه از طریق مالیات. اما اگر برای پول مان ارزش قائل شویم، کم‌تر واضح است. نویسنده جکی لا نشان می‌دهد که چگونه تعداد کمی از شرکت‌ها بر برنامه بهداشت و درمان جهانی تسلط پیدا کرده‌اند. او سیستمی را نشان می‌دهد که در آن دنبال کردن بی وقفه سود و منفعت، منافع عمومی را از بین می‌برد. قانونگذاران موثر تحت فشار شدید لابی‌های شرکتی قرار دارند، و شرکت‌ها پول بیشتری را صرف بازاریابی می‌کنند تا صرف تحقیق و توسعه. در عین حال، هزینه داروهای جدید به طور بی وقفه افزایش می‌یابد، در حالی که تعداد محصولات جدید اصلی کاهش می‌یابد. همه چیز با داروهای امروزی خوب نیست. در چیزی که هم یک تشخیص و هم یک دوره درمان توصیه‌شده است، فارما بزرگ جهانی را نشان می‌دهد که در آن ملاحظات بازار، و نه نیاز پزشکی، در حال تعیین دستور کار تحقیق هستند. نویسنده به آینده‌ای اشاره می‌کند که در آن مردم و حرفه پزشکی بار دیگر صدایی در نوع مراقبت‌های بهداشتی که ما می‌خواهیم و مراقبت‌های بهداشتی که ما برای آن پرداخت می‌کنیم، دارند.

---