Typhoid Mary

در اواخر قرن نوزدهم، به نظر می‌رسید که شهر نیویورک به شیوع تب تیفوئید که جمعیت این شهر را به شدت کاهش داده بود، پایان داده‌است. تا سال ۱۹۰۴ این بیماری در خانه‌ای در خلیج اویستر در لانگ آ یلند شیوع پیدا کرد. مقامات مظنون هستند که آشپز این خانواده، مری مالون، یک حامل است. اما قبل از اینکه او را آزمایش کنند، آن زن به زودی به عنوان حصبه مری، ناپدید شده بود. طی سه سال آینده، مری کار می‌کرد و بیماری او را از بین می‌برد. سال ۱۹۰۷ در خیابان پارک رد شد و دستگیر شد. او که به مدت سه سال در بیمارستان ریورساید کار کرده بود، تنها زمانی آزاد شد که قول داد دیگر هرگز به عنوان آشپز کار نکند. او بلافاصله ناپدید شد. ماری مدت پنج سال در خانه‌ها و موسسات در داخل و اطراف نیویورک، که اغلب نام‌های مستعار داشتند، کار می‌کرد. در فوریه ۱۹۱۵، شیوع ویرانگر تیفوئید در بیمارستان اسلون برای زنان به او نسبت داده شد. او در نهایت در بیمارستان ریورساید بستری شد و تا آخر عمر در آنجا باقی ماند. حصبه ماری داستان زندگی رسوای خود است. آنتونی بوردین جنبه آشفته اوایل دهه ۱۹۰۰ را آشکار می‌کند و با نگرانی مشهور خود در مورد زندگی در آشپزخانه می‌نویسد و شرایط وحشتناک که امکان گسترش مرگبار تیفوئید را در طول یک دهه فراهم می‌کرد را آشکار می‌کند. حصبه گرفته مری یک جشن واقعی برای عشاق تاریخ و عشاق Bourdain است.

---