A Final Arc of Sky

جنیفر کالکین در حالی که خودش را در پشت یک آگوستا A۱۰۹A قرار می‌دهد، برای لحظه‌ای آماده می‌شود. ضربه کر کننده بالگرد خطرات ناشناخته و ویرانی بالقوه ای که در انتظار است را اعلام می‌کند. مراقبت ویژه و پرستار پرواز اورژانس، کالکین بیمارانی را درمان می‌کند که اغلب در معرض خطر مرگ قرار دارند. در سوار بر آگوستا، به او جان یک نوجوان هفده‌ساله که از لاشه یک ضربه مغزی بیرون کشیده شده‌است، سپرده می‌شود. پدرش این درخواست دردناک را از پایین مطرح می‌کند. او به مردی میانسال که از درون خونریزی دارد توجه می‌کند و چهار دختری را به یاد می‌آورد که برای آخرین بار او را بوسیده‌اند. این سخت‌ترین و شدیدترین تلاش برای زنده نگه داشتن بیمارانش در راه بیمارستان است که عمیق‌ترین وظیفه جنیفر کالکین است. کالکین با مرگ و درام‌های آن، یا ضرورت همراهی آن‌ها، بیگانه نیست. خاطرات او ما را به بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان می‌برد، جایی که او تلاش می‌کند یازده بار مقدمه تنفس کند، کوچک‌ترین انسانی که تا به حال به آن توجه کرده‌است. خطوط ظریف بین مرگ و زندگی ما را به بخش مراقبت‌های ویژه کودکان می‌برد، جایی که او از کودکان به ظاهر بسیار کوچک مراقبت می‌کند تا بیماری‌های ویرانگر آن‌ها را مهار کند. وقتی زندگی شخصی او شروع به انعکاس شدت کار او می‌کند، کالکین به طرز تلخی به مادرش که در حال مرگ است، نگاه می‌کند و او تصمیم نمی‌گیرد که آیا طول عمر او را افزایش دهد یا خیر. او با مهربانی و خشم به تجربه مراقبت از پدر بیوه خود که با سرسختی دراماتیک با مرگ رو به رو است، بی‌توجهی به توصیه پزشکی و حتی رد درمان پایه، اشاره می‌کند. کالکین، که دیدگاه عمیقی نسبت به طنز داشت، سلیقه خود را درباره لبه، قماربازی‌های پرمخاطره خود، و مبارزه مداوم خود با بیماری ام اس شرح می‌دهد. در نهایت، کالکین ما را به پرواز برمیگرداند، با داستان‌های مهیج و رستگاری بخشی از همکارانش که در سقوط بالگرد در خط بسیار استثنایی وظیفه خود کشته شده‌اند. طاق نهایی آسمان بیش از آنکه خوانندگان را در هرج و مرج طب اورژانس غرق کند کار می‌کند؛ همچنین تاملی جامع بر لحظات محوری زندگی ما، بر شکنندگی زیبای مرگ و میر ما است.

---