This Lovely Life

ویکی فورمن در سن حاملگی بیست و سه هفته، ایوان و الی را به دنیا آورد و فقط یک پوند وزن داشت. در طول زایمان، او از پزشکان خواست که "اجازه دهند که نوزادش بروند" او همه چیز را به خوبی می‌دانست که در بیست و سه هفته آن‌ها می‌توانند به خوبی بمیرند و اگر زنده بمانند، با خطر بالای ناتوانی‌های دائمی مواجه خواهند شد. با این حال، قانون کالیفرنیا خواستار احیا شد. دخترش چهار روز بعد مرد. پسر او زنده ماند و در واقع چند معلول: نابینا، غیر کلامی و وابسته به یک لوله تغذیه بود. این زندگی دوست‌داشتنی، با شدتی درخشان، از آنچه که پس از تولد دوقلوها به خانواده فورمن تبدیل شد، مداخلات پزشکی دلخراش و ملاحظات اخلاقی که شامل تقدس زندگی و مرگ بود، می‌گوید. در پایان، مراحل اولیه تاخیر طولانی یک کودک پنج ساله به نظر می‌رسد که مشتی از یک روایت پیروزی باشد. صدای هوشمندانه فورمن، احساس گناه، خشم، و سرانجام پذیرش او در این پرتره از عشق شدید یک مادر به فرزندانش را به طور ظریف و حساس نشان می‌دهد.

---