The Neuroscientist Who Lost Her Mind

دانشمند علوم اعصاب، لیپسکا، در اوایل سال ۲۰۱۵ با متاستاز ملانوما در لوب پیشانی مغز خود تشخیص داده شد. با پیشرفت سرطان و درمان آن، نویسنده علائم رفتاری و شناختی مرتبط با طیف وسیعی از اختلالات روانی، از جمله تخصص حرفه‌ای او، اسکیزوفرنی، را تجربه کرد. خانواده و شرکا از تغییراتی که در رفتارش پدید آمده بود نگران شده بودند. لیپسکا به تدریج، پس از یک دوره ایمونوتراپی، به عملکرد طبیعی خود بازگشت، تجربه خود را به یاد آورد و از طریق دانش عصب‌شناسی، روش‌هایی را که در آن‌ها مغز او در طول درمان تغییر می‌کرد، شناسایی کرد. لیپسکا اعتراف می‌کند که حالش غیرعادی بود. پس از بهبودی، او توانست به تحقیقات خود بازگردد و آموزش‌های ورزشی خود را ازسر بگیرد و در مسابقات سه‌گانه شرکت کند. اغلب بیماران مبتلا به سرطان‌های مغزی مشابه به ندرت برای توصیف مشقات خود زنده می‌مانند. خاطرات لیپسکائو، نوشته شده با روزنامه‌نگار مک آردل، نشان می‌دهد که قدرت و شجاعت و همچنین یک شبکه حمایتی دلگرم‌کننده برای بهبودی حیاتی هستند.

---