Health Care in the Next Curve

مراقبت‌های بهداشتی در ایالات‌متحده. ما با افزایش شدید به سمت بالا در تعداد افراد مبتلا به بیماری‌ها و ناتوانی‌های مزمن مواجه هستیم. با رشد تقاضا برای سیستم سلامت فعلی، هزینه‌ها نیز افزایش خواهند یافت. اما به عنوان یک جامعه، ما به حد بالایی از میزان تمایل (‏یا توانایی)‏خود برای خرج کردن در بخش بهداشت و درمان نزدیک می‌شویم. سیاست گذاران مراقبت‌های بهداشتی این را می‌دانند. بههمینخاطر است که اقدامات اصلی اصلاح سلامت روی سلامت جمعیت و مراقبت مبتنیبر ارزش متمرکز هستند. اینها اهداف منحنی دوم نامیده می‌شوند. اما این ابتکارات محکوم به شکست هستند. ما از یک سیستم می‌خواهیم که کارهایی را انجام دهد که برای انجام آن‌ها طراحی نشده است. در واقع، ما یک "سیستم" مراقبت بهداشتی به این شکل نداریم. ما یک انبار قطعات از سیلوهای غیرمتصل داریم. سیستم‌های تحویل تکه‌تکه شده. مراقبین تخصصی. گروه‌های حرفه‌ای. انجمن‌های تجاری. همه با فرهنگ‌های متمایز. هر کدام با انگیزه‌ها و برنامه‌های خود. ساختارهای پرداخت‌کننده و تنظیم‌کننده ما در طول دهه‌ها در پاسخ به ابتکارات سیاسی و سیاسی تکامل یافته‌اند. با این حال، با نیت خوب (‏یا نه)‏، این ساختارها منطق را به مبارزه می‌طلبند. آن‌ها به رفتارهای صنعت ضد تولید پاداش می‌دهند و آن‌ها را تقویت می‌کنند. آن‌ها موانع بزرگی را برای دستیابی به تغییرات مورد نیاز وضع می‌کنند. طرح‌های فعلی اصلاحات یک شناخت ضمنی هستند که مدل سلامت ما ناقص است. به نظر می‌رسد، " بله، می‌دانیم که سیستم سلامت کلی یک مشکل است، اما اگر این اقدامات را اجرا کنیم، می‌توانیم شکست را کم‌تر جدی بگیریم. ما در یک موقعیت بحرانی قرار داریم. ما می‌توانیم به تقاضای بیشتر در مورد یک مدل صنعتی که از کاربرد کاربردی آن بیشتر عمر کرده‌است، ادامه دهیم. یا می‌توانیم رویکرد جامع تری اتخاذ کنیم و به سمت مدلی حرکت کنیم که با نیازهای امروز همخوانی داشته باشد. چشم‌انداز خوب نیست اگر روی منحنی فعلی بمانیم. تقاضاهای منابع مسیر رو به بالا خود را ادامه خواهند داد. سناریوی پیش‌گزیده یکی از جیره‌بندی و سرمایه‌گذاری کم‌تر در درمان‌های جدید و فن‌آوری‌های جدید خواهد بود. خبر خوب این است که ما در معرض دید وضعیت آینده مراقبت‌های بهداشتی هستیم که می‌تواند واقعا موثر واقع شود. در این وضعیت آینده، ما از موانع مصنوعی برای مراقبت موثر و کارآمد از بیمار خلاص شده‌ایم. پزشکان و دیگر متخصصان سلامت به شیوه‌ای هماهنگ و میان رشته‌ای کار می‌کنند. آن‌ها در قبال کل چرخه مراقبت پاسخگو هستند. مراقبان هم انعطاف‌پذیری و هم تشویق برای نوآوری و رسیدن به رویکردهای تحویل بهینه را دارند. و چون آن‌ها در یک رابطه ریسک - پاداش با پرداخت کنندگان هستند، انگیزه‌ای برای ارائه ارزش واقعی دارند. بیماران ارتباط نزدیکی با سیستمی دارند که بر نیازهای خاص آن‌ها متمرکز است. کلید این وضعیت آینده نظم و انضباط بازار قدیمی خوبی است. سایر مدل‌های تحویل باید یا بهبود یابند و یا ازسر راه کنار بروند. بازار خواستار هزینه - کارایی خواهد بود و ضایعات را تحمل نخواهد کرد. بیشتر ساختار نظارتی ما غیر ضروری ارائه خواهد شد. آنجا خواهد بود. ​ به خاطر عملکرد ضعیف پاداش دریافت نکنید. این کتاب یک چشم‌انداز منحصر به فرد در سطح کلان از مشکلات بالینی، اقتصادی، و نظارتی و راه‌حل‌های ممکن را در بر می‌گیرد. نگاهی عینی به ساختار صنعت فعلی می‌اندازد: یک فرهنگ و سنگرگیری که با منافع شخصی هدایت می‌شود. همچنین مشارکت دولت در حفظ وضع موجود از طریق مقررات، پروانه، نظام‌های پرداخت و غیره

---