Killer High

هشدار رو به رشدی در مورد این که چگونه مواد مخدر به طور فزاینده‌ای تروریست‌ها، شورشیان، قاچاقچیان و تبهکاران را قدرتمند می‌سازد، وجود دارد. اما پیتر آندریاس با نگاه کردن به گذشته نه تنها سال‌ها و دهه‌ها، بلکه قرن‌ها، نشان می‌دهد که رابطه مبارزه با مواد مخدر در واقع یک داستان قدیمی است، و آن حکومت‌های قدرتمند بزرگ‌ترین ذینفعان آن بوده‌اند. (‏آندریاس)‏در کتاب خود به نام (‏کیلر هایز)‏نشان می‌دهد که چگونه شش داروی روان گردان - از قدیمی تا نسبتا جدید، ملایم تا قوی، مجاز تا غیرقانونی، طبیعی تا مصنوعی - ثابت کرده‌اند که مواد تشکیل‌دهنده مهم جنگ هستند. این تاریخ فراگیر داستان جنگ از دوران باستان تا عصر مدرن را از پشت شیشه الکل، تنباکو، کافئین، تریاک، آمفتامین و کوکائین روایت می‌کند. آبجو و شراب، میدان های جنگ باستانی و قرون‌وسطایی را خیس می‌کرد، و انقلاب تقطیر، پیروزی و پاک‌سازی قومی دنیای جدید را روان می‌ساخت. تنباکو از طریق سربازان رواج یافت و سربازانی که به سیگار کشیدن گرفتار شده بودند و دولت‌هایی که بر آن مالیات می‌بستند به آن چنگ می‌زدند. کافئین و تریاک به توسعه امپراطوری و جنگ دامن زدند. تجاری سازی آمفتامین ها در قرن بیستم به سربازان انرژی داد تا سخت‌تر، طولانی‌تر، و سریع‌تر مبارزه کنند، در حالی که کوکائین جنگ مواد مخدر را به طور فزاینده‌ای نظامی کرد که تعداد تلفات از بیشتر جنگ‌های داخلی پیشی گرفت. همانطور که آندریاس نشان می‌دهد، درگیری مسلحانه با معرفی، تولید انبوه، و گسترش جهانی مواد تغییر دهنده ذهن، به تدریج "سوخته‌تر" شده‌است. در نتیجه، ما نمی‌توانیم تاریخ جنگ را بدون در نظر گرفتن مواد مخدر درک کنیم، و به طور مشابه نمی‌توانیم تاریخ مواد مخدر را بدون در نظر گرفتن جنگ درک کنیم. از brews باستانی و جنگ‌های کهن به شیشه و جنگ مدرن، مواد و جنگ با هم بزرگ شده‌اند و به هم معتاد شده‌اند.

---