Insane Consequences

این بررسی به خوبی تحقیق شده و بسیار انتقادی از وضعیت سیستم سلامت روانی ما توسط نادیده‌ترین منتقد این صنعت، یک توضیح جدید و بحث‌برانگیز را ارائه می‌دهد که چرا - - علی‌رغم خرج کردن سالانه ۱۴۷ میلیارد دلار - - ۱۴۰۰۰۰ بیمار روانی به شدت بی‌خانمان هستند، ۳۹۰۰۰۰ نفر در زندان هستند، و حتی تحصیل‌کرده، سرسخت، و مراقبت از مردم نمی‌توانند برای افراد بیمار روانی خود درمان شوند. دی جی جعفری صنعت بهداشت روانی و دولت را برای اجتناب از ۱۰ میلیون بزرگ‌سال که به طور جدی بیمار روانی هستند - - عمدتا کسانی که از اسکیزوفرنی و اختلالات شدید دوقطبی رنج می‌برند - - و در عوض، تلاش برای بهبود سلامت روانی در ۴۳ میلیون نفر دیگر، که بسیاری از آن‌ها به سختی علامت‌دار هستند، مقصر می‌داند. جعفر با استفاده از اسناد صنعتی و دولتی، مجلات علمی، و حکایات مربوط به سی سال مدافعه خود، پیامدهای دیوانه کننده این سیاست‌های صنعتی را مستند می‌سازد: بیمارستان‌های روانی برای بیماری‌های جدی هنوز در حال بسته شدن هستند. معیارهای تعهد غیر ارادی به نقطه‌ای محدود می‌شوند که در حال حاضر قوانین به جای جلوگیری از آن به خشونت نیاز دارند. مردم در معرض خطر هستند. و از نظر روحی بیمار و خانواده آن‌ها مجبور هستند که رنج ببرند. پیامدهای احمقانه اصلاحات هوشمندانه، دلسوزانه، مقرون‌به‌صرفه، و جامعی را پیشنهاد می‌کنند که برای ارسال بیماری جدی به رئیس خط خدمات به جای زندان‌ها، پناه‌گاه‌ها، زندان‌ها، و خرابکاری‌ها طراحی شده‌اند. یک نقشه راه برای صرف هزینه کم‌تر برای سلامت روانی و بیشتر برای بیماری‌های روانی - - جایگزینی خزش ماموریت با کنترل ماموریت و بازگرداندن سیستم سلامت روانی به تمرکز بر بیماری جدی. این پول نیست که کم دارد. این رهبری است. این کتاب برای هر کسی که در حوزه سلامت روانی کار می‌کند یا به بیماری روانی، خشونت، بی‌خانمانی، حبس یا سیاست عمومی اهمیت می‌دهد، یک کتاب ضروری است.

---