Protein Kinase C in Cancer Signaling and Therapy

پروتئین کیناز C (‏PKC)‏، یک خانواده از کینازهای سرین - ترئونین، در اوایل دهه ۱۹۸۰ با شناسایی آن به عنوان عامل فربول استرها، محصولات طبیعی با فعالیت ارتقا دهنده تومور، به خط مقدم حوزه تحقیقات سرطان رسید. به دلیل مطالعات اولیه در مدل سرطانزایی پوست موش، که نشان داد کاربرد موضعی طولانی‌مدت فربول استرها، تشکیل تومورهای پوست را بر روی موش‌هایی که قبلا با عوامل جهش زا تیمار شده بودند، افزایش داد، از مدت‌ها پیش مورد توجه محققان سرطان قرار گرفته بود. تحقیق در سال‌های اخیر نقش‌های کلیدی را برای ایزوزیم های PKC در کنترل تکثیر سلولی، مهاجرت، چسبندگی و دگرگونی بدخیم ایجاد کرده‌است. علاوه بر این، شواهد زیادی وجود دارد که PKC را به تهاجم و متاستاز سلول سرطانی مرتبط می‌سازد. علاوه بر این، اکنون به خوبی اثبات شده‌است که بیان ایزوزیم های PKC در انواع مختلفی از سرطان‌ها تغییر می‌کند. از همه مهم‌تر، بازدارنده‌های مولکولی کوچک با فعالیت ضد سرطانی قابل‌توجهی توسعه داده شده‌اند. بنابراین ارتباط ایزوآنزیم های PKC در سیگنال دهی سرطان قابل‌توجه است. این کتاب چهار بخش خواهد داشت. ۲۳ فصل وجود خواهد داشت. هر بخش یک مقدمه کوتاه توسط یک متخصص در این زمینه (‏۱ - ۲ صفحه)‏خواهد داشت.

---