Hospital

واقعیت زندگی این است که یک روز، شما یا کسی که دوستش دارید در بیمارستان بیمار خواهید بود. وقتی از این در عبور می‌کنید، وارد دنیایی می‌شوید که در آن بوروکراسی، سو تفاهم، بودجه، سیاست، شخصیت و مذهب می‌توانند توجه پزشکی شما را به اندازه دیدن پزشک تحت‌تاثیر قرار دهند. داستان اینکه چگونه بیمارستان‌ها در واقع اداره می‌شوند هرگز - تا کنون - از نقطه‌نظر کسانی که در داخل کار می‌کنند، گفته نشده است. نویسنده کتاب پرفروش و روزنامه‌نگار برنده جایزه، جولی سالامون، یک سال از زندگی مرکز پزشکی هایمونیدز نیویورک را دنبال می‌کند، و یک پرتره آشکار از اینکه داروهای بزرگ امروزه در بیمارستان چگونه کار می‌کنند را نقاشی می‌کند: مرد، زن، تولد، مرگ، حقارت، علاوه بر نوار قرمز، رفتار بد، پول، خدا و تنوع در استرئید. سالامون (‏نویسنده کتاب "سندی دیوئیلیس"، مواجه با باد، و جمع‌کننده رامبامز)‏به خاطر ارائه نور شگفت‌انگیز جدید بر روی موضوعاتی که ما فکر می‌کنیم می‌دانیم، زگیل‌های شگفت انگیزی و تمام سطوح دسترسی بیمارستان را دریافت کرد. او پزشکان، بیماران، مدیران، پرستاران، رانندگان آمبولانس، آشپزها و کارکنان نظافت را دنبال می‌کرد. روایت حاصل از آن با یک رمان، با شخصیت‌های بسیار مفصل، متفاوت نیست: دشمنی‌های تلخ درونی، ارتباطات شخصی گرم، کمدی، خودخواهی، حرص و طمع، عشق و از دست دادن وجود دارد. احکام ربیها برای مبارزه با آن‌ها و همچنین ائمه جماعات و عطاران و سیاستمداران محلی وجود دارد. سیستم‌های متعفنی وجود دارند که نتایج آزمایش خون را از تحویل به موقع، روسای‌های اجباری، سوابق کاران بی‌دقت، کمبود همه چیز به جز فرم برای پر کردن، سیستم‌های بازپرداخت بیمه متمرد و حریص، و مشکلات نگران‌کننده برای شستن دست‌ها توسط پزشکان، حفظ می‌کنند. ابن میمون که در جامعه‌ای واقع شده‌است که در آن ۶۷ زبان مختلف صحبت می‌شود، یک مطالعه موردی برای انواع خاصی از نگرانی‌هایی است که در موسساتی به وجود می‌آیند که به طور فزاینده‌ای در خدمت جمعیت شناختی چند فرهنگی آمریکا هستند. نیازهای اساسی پزشکی - پرورش بیمار - در برابر فشارهای رقابتی پول، فن‌آوری، چندفرهنگی، سیاست (‏داخلی و خارجی)‏و اختلافات مذهبی چگونه عمل می‌کنند؟ بیمارستان، لایه به لایه، متغیرهای بسیاری را که در موسسه‌ای کار می‌کنند که با افرادی که آسیب‌پذیرترین آن‌ها هستند سر و کار دارد آشکار می‌کند؛ نهادی متشکل از صدها نفر که هر کدام از آن‌ها برای بهتر و گاهی برای بدتر شدن تفاوت قائل می‌شوند و بسیاری از آن‌ها از آنچه کل مکان را به هم پیوند می‌دهد آگاه نیستند. این جهان پویای نگرانی‌ها و شخصیت‌های کوچک و بزرگ است که، با هم، ماهیت مراقبت ما را تعیین می‌کنند و بیش‌ترین اهمیت را به خود اختصاص می‌دهند.

---